تأثیر تمرینات هوازی و عصاره هسته انگور بر شاخص‌های خطرزای قلبی -عروقی مردان جوان

سابقه و هدف: بیماری‌های قلبی-عروقی به‌ویژه آترواسکلروز از علل اصلی ناتوانی و مرگ و میر در سطح جهان هستند که شیوع آن‌ها در ایران نیز رو به افزایش می‌باشد. پروتئین واکنشگر C و نیمرخ لیپیدی فاکتورهای پیشگوی خطر آترواسکلروز می‌باشند. تمرینات هوازی و عصاره هسته انگور دارای پتانسیل بالایی در کاهش یا مهار پروتئین واکنشگر C و نیمرخ لیپیدی می‌باشد. بر این اساس هدف مطالعه حاضر تعیین تأثیر تمرینات هوازی و عصاره هسته انگور بر شاخص‌های خطرزای قلبی- ‌عروقی مردان جوان بود. مواد و روش‌ها: در این مطالعه‌ی نیمه تجربی 40 مرد غیر ورزشکار سالم با میانگین (سن 98/0±60/22 سال،شاخص توده بدنی 58/1 ±15/24  کیلوگرم بر مترمربع و درصد چربی 64/1±06/18) به صورت تصادفی در چهار گروه تمرین-مکمل (10نفر)، تمرین–دارونما (10نفر)، مکمل (10نفر) و کنترل (10نفر) تقسیم شدند. برنامه تمرینات هوازی شامل سه جلسه دویدن در هفته با شدت 85-60 درصد ضربان قلب هدف به مدت هشت هفته بود. پیش و پس از مداخله،  hs-CRP ،TG،TC ،LDL-C  و HDL-C اندازه‌گیری شدند. داده‌ها، با استفاده از تحلیل واریانس یکطرفه و آزمون تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها‌: نتایج نشان داد که تمرینات هوازی همراه با مصرف عصاره هسته انگور باعث کاهش معنی‌دار شاخص‌های hs-CRP ، TG، TC،LDL-C و افزایش معنی‌دار HDL-C در گروه تمرین – مکمل، تمرین – دارونما و مکمل شد ( 05/0 >P). با این وجود ،در گروه کنترل هیچ تغییر معنی‌داری مشاهده نشد (05/0<P). نتیجه گیری: یافته‌ها نشان داد که هشت هفته تمرین هوازی به صورت تنهایی (گروه تمرین-دارونما) یا همراه با مصرف عصاره هسته انگور (گروه تمرین - مکمل) و چه به صورت مصرف تنهایی عصاره هسته انگور (گروه مکمل)، باعث کاهش شاخص‌های خطرزای قلبی- عروقی مردان در جوان می‌شود.